Nury to wyjątkowe ptaki wodne zamieszkujące półkulę północną. Spotyka się je przede wszystkim nad spokojnymi jeziorami oraz na wybrzeżach mórz i oceanów. Ptaki te są doskonale przystosowane do życia w wodzie, a ich anatomia i zachowania czynią je jednymi z najbardziej fascynujących istot wśród skrzydlatych mieszkańców planety. Potrafią nurkować na duże głębokości, pozostając pod wodą przez kilka minut. Poniżej przedstawiamy ciekawe i zaskakujące fakty o nurach, których mogliście nie znać.
- Nury należą do najlepszych nurków w świecie ptaków i potrafią zanurzyć się na głębokość ponad 60 metrów. Pod wodą mogą pozostawać nawet przez trzy minuty, nie wynurzając się na powierzchnię. Ich opływowe ciało i gęste pióra pozwalają im poruszać się niemal bezszelestnie w toni wodnej.
- Ich pióra są bardzo gęste, co chroni je przed utratą ciepła w zimnych wodach. Codziennie smarują je specjalnym tłuszczem, aby zachować ich wodoodporność. Jeśli nie zadbają o pióra, tracą zdolność do izolacji termicznej.
- Nury mają nogi umieszczone daleko z tyłu ciała, co utrudnia im chodzenie po lądzie. Poruszają się na brzegu bardzo niezgrabnie, często pełzając. Dlatego zakładają gniazda tuż przy brzegu wody, by w razie zagrożenia szybko uciec do wody.
- Głos nurów uważany jest za jeden z najbardziej tajemniczych i melancholijnych dźwięków w przyrodzie. Ich wołania przypominają nieco wycie wilków i często wykorzystywane są w filmach, by stworzyć nastrój zadumy. Najczęściej odzywają się wieczorem i nocą.
- Podstawą ich diety są ryby, które chwytają podczas nurkowania. Oprócz tego zjadają również skorupiaki, mięczaki i wodne owady. Jednak ryby stanowią ich główne źródło pożywienia.
- Nury tworzą pary na kilka sezonów, a czasem na całe życie. Gniazda budują wspólnie, a jajami opiekują się na zmianę. Oba ptaki również razem wychowują pisklęta.
- W porównaniu do innych ptaków, nury mają gęstsze i cięższe kości. Taka budowa ułatwia im nurkowanie, ale jednocześnie utrudnia latanie. Są więc bardziej przystosowane do życia w wodzie niż w powietrzu.
- Pisklęta nurów potrafią pływać już kilka godzin po wykluciu, jednak przez pierwsze dni często podróżują na grzbietach rodziców. Chroni je to przed zimnem i drapieżnikami. To rzadkie zjawisko w świecie ptaków.
- Aby wzbić się w powietrze, nury potrzebują długiego rozbiegu po powierzchni wody. Uderzając skrzydłami o wodę, zyskują odpowiednią prędkość do startu. Z lądu nie są w stanie samodzielnie wystartować.
- Nury należą do osobnej rodziny ptaków wodnych o nazwie Gaviidae i nie mają bliskich krewnych wśród współczesnych ptaków. Ich przodkowie żyli już ponad 30 milionów lat temu, w epoce eocenu. To czyni je jednymi z najstarszych gatunków ptaków na Ziemi.
- Te ptaki są uważane za ważny wskaźnik stanu środowiska wodnego. Reagują bardzo wrażliwie na zanieczyszczenie wody i zmniejszenie populacji ryb. Dlatego często są monitorowane w ramach działań ekologicznych.
- W Kanadzie nury są uznawane za symbol przyrody i pojawiają się na monetach i znaczkach pocztowych. Rdzenne społeczności uważają je za ptaki przynoszące mądrość i duchową siłę. Ich obecność jest źródłem dumy narodowej.
- Podczas migracji nury przemierzają długie dystanse między północnymi jeziorami a południowymi wybrzeżami mórz. Lecą samotnie lub w małych grupach, opuszczając jeziora dopiero wtedy, gdy pisklęta nauczą się samodzielnie żyć. Czasem pokonują również otwarte przestrzenie oceaniczne.
- Ich wzrok jest znakomicie przystosowany do życia w wodzie. Widzą dobrze zarówno nad powierzchnią, jak i pod wodą, nawet przy słabym oświetleniu. To pozwala im skutecznie polować.
- Nury są bardzo wrażliwe na działalność człowieka, zwłaszcza w okresie lęgowym. Hałas motorówek, zanieczyszczenia wody i wycinka drzew mogą zakłócać ich gniazdowanie. W miejscach ich występowania często wprowadza się strefy ochronne.
Te ciekawe fakty o nurach ukazują ich niezwykły sposób życia, zdolności adaptacyjne oraz znaczenie dla ekosystemów wodnych. Dzięki nim możemy lepiej zrozumieć, jak ważną rolę odgrywają te ptaki w przyrodzie. Obserwacja nurów to nie tylko przyjemność, ale i cenna lekcja szacunku wobec natury.
