Ciekawostki o Armenii

Armenia to kraj o niezwykle bogatej historii, wyjątkowej kulturze i majestatycznych górach, które zachwycają każdego podróżnika. To jedno z najstarszych państw świata, w którym przenikają się starożytne tradycje, chrześcijańskie dziedzictwo i wspaniała natura. Armenia słynie z klasztorów, gościnnych mieszkańców i znakomitej kuchni, która potrafi oczarować każdego smakosza. Ciekawe fakty o Armenii pokazują, że mimo niewielkich rozmiarów kraj ten kryje ogromne bogactwo kulturowe i duchowe. Oto fascynujące informacje, o których mogłeś wcześniej nie wiedzieć.

• Armenia jest jednym z najstarszych państw na świecie, a jej historia sięga ponad trzech tysięcy lat. Pierwsze formy organizacji państwowej pojawiły się tu już w II tysiącleciu p.n.e. Odkrycia archeologiczne dowodzą, że na tych terenach istniały rozwinięte miasta i rzemiosło na długo przed powstaniem Rzymu.
• Stolica kraju, Erywań, to jedno z najstarszych nieprzerwanie zamieszkanych miast świata. Został założony w 782 roku p.n.e., co czyni go starszym od Rzymu o kilkadziesiąt lat. Dowodem na jego wiek jest inskrypcja klinowa pozostawiona przez króla Argisztiego I.
• Armenia była pierwszym krajem na świecie, który przyjął chrześcijaństwo jako religię państwową. Stało się to w 301 roku n.e. za panowania króla Trdata III. Od tego czasu wiara chrześcijańska stała się fundamentem tożsamości narodowej i duchowej Ormian.
• Na terytorium Armenii odkryto jedną z najstarszych winiarni na świecie. W jaskini niedaleko wioski Areni archeolodzy znaleźli wyposażenie do produkcji wina sprzed ponad sześciu tysięcy lat. To dowód, że tradycje winiarskie w tym regionie sięgają czasów prehistorycznych.
• Symbolem Armenii jest góra Ararat, która mimo że znajduje się dziś w granicach Turcji, pozostaje święta dla wszystkich Ormian. Według biblijnego przekazu to właśnie na tej górze zatrzymała się Arka Noego po potopie. Ararat jest widoczny z niemal każdego miejsca w Erywaniu, a jego wizerunek znajduje się w godle kraju.
• Alfabet ormiański należy do najbardziej unikalnych na świecie. Został stworzony w 405 roku n.e. przez mnicha i uczonego Mesropa Masztoca w celu przetłumaczenia Biblii na język ormiański. Alfabet składa się z 39 liter i pozostaje w niemal niezmienionej formie od ponad 1600 lat.
• Narodową walutą Armenii jest dram, którego nazwa oznacza „pieniądz” lub „wartość”. Wprowadzono go w 1991 roku po odzyskaniu niepodległości. Słowo „dram” ma wspólne korzenie z grecką „drachmą” i arabskim „dirhamem”.
• W Armenii znajduje się jedno z najwyżej położonych i najczystszych jezior świata — jezioro Sewan. Nazywane jest „perłą Kaukazu”, a jego woda jest tak przejrzysta, że odbija niebo niczym lustro. Jezioro ma pochodzenie wulkaniczne i leży na wysokości około 1900 metrów nad poziomem morza.
• Armenia to kraj gór i kanionów, z których ponad 90 procent położonych jest powyżej tysiąca metrów nad poziomem morza. Najwyższy szczyt to góra Aragac, która osiąga wysokość 4090 metrów. Zimą jej stoki pokrywa śnieg, a latem przyciągają one turystów i alpinistów.
• Jednym z najcenniejszych zabytków Armenii jest klasztor Tatew, zbudowany w IX wieku. Prowadzi do niego najdłuższa na świecie kolejka linowa „Skrzydła Tatewu”, której długość przekracza 5,7 kilometra. Obiekt ten został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa.
• Kuchnia ormiańska słynie z aromatycznych i bogatych smaków. Do najbardziej znanych potraw należą dolma, chasz, lawasz i szaszłyk. Lawasz ma szczególne znaczenie kulturowe i został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
• W Armenii rozwinęła się sztuka kamieniarska zwana „chaczkar” — kamienny krzyż. Każdy chaczkar jest wyjątkowy i niepowtarzalny w swoich zdobieniach. Symbolizuje wiarę, pamięć i duchową siłę narodu.
• W jaskini Areni odkryto również najstarszy na świecie skórzany but. Ma on ponad 5500 lat i zachował się w doskonałym stanie dzięki suchym warunkom panującym w jaskini. To świadectwo wysokiego poziomu rzemiosła w starożytnej Armenii.
• Erywań znany jest z architektury wykonanej z różowego tufu — wulkanicznego kamienia, który nadaje miastu ciepły, charakterystyczny kolor. Z tego powodu nazywany jest często „różowym miastem”. Nowoczesne budynki harmonijnie łączą się tu z zabytkowymi uliczkami.
• Tradycje kulinarne Armenii mają tysiące lat i są ściśle związane z jej klimatem i ukształtowaniem terenu. W kuchni ormiańskiej dużą rolę odgrywają świeże zioła i przyprawy, takie jak bazylia, estragon i kolendra. Dzięki prostym składnikom powstają potrawy pełne smaku i aromatu.
• W Armenii istniał dawny kalendarz, w którym rok zaczynał się nie w styczniu, lecz w sierpniu. Ormianie obchodzili Nowy Rok kilkakrotnie — według tradycyjnego i współczesnego kalendarza. To połączenie przeszłości i teraźniejszości jest ważnym elementem ich tożsamości.
• Armenia była jednym z najstarszych ośrodków metalurgii. Na jej terytorium znaleziono miedziane miecze, ozdoby i narzędzia sprzed ponad pięciu tysięcy lat. Dowodzi to, że mieszkańcy tych ziem posiadali zaawansowane umiejętności techniczne już w epoce prehistorycznej.
• Gościnność Ormian jest znana na całym świecie. Gościa wita się z serdecznością i częstuje chlebem, winem oraz owocami. W ormiańskich domach mówi się, że każdy, kto przekracza próg, przynosi ze sobą błogosławieństwo.
• Muzyka ormiańska ma wielowiekową tradycję. Jej najważniejszy instrument — duduk — został uznany przez UNESCO za część niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Jego dźwięk wyraża melancholię, ciepło i duchową głębię narodu.
• Współczesna Armenia to kraj, w którym starożytność spotyka się z nowoczesnością. Dynamicznie rozwija się tu sektor IT i kultura start-upów. Erywań bywa nazywany „kaukaską Doliną Krzemową” dzięki dużej liczbie młodych inżynierów i programistów.

Armenia to kraj kontrastów, w którym przeszłość i teraźniejszość współistnieją w harmonii. Te ciekawe fakty pokazują, że niewielkie terytorium może kryć ogromne dziedzictwo duchowe i kulturowe. Przyroda, historia i ludzie tworzą tu niezwykłą atmosferę, której nie sposób zapomnieć. Być może te niezwykłe fakty zainspirują cię, by pewnego dnia odwiedzić Armenię i odkryć jej duszę na własne oczy.